Definicja
namiestnictwa wg hm. D. Kołakowskiej:
Namiestnictwo programowe
to zespół instruktorów hufca, którego celem jest inspirowanie, wspieranie i
koordynowanie działalności drużyn, a u każdego z drużynowych wzbogacanie
warsztatu programowo-metodycznego harcerskiego wychowawcy. Działa w oparciu o
program stworzony w odpowiedzi na potrzeby drużyn oraz instruktorskie i
osobiste potrzeby drużynowych. Namiestnictwem kieruje namiestnik wraz z
zespołem namiestnictwa. |
Każdy drużynowy to nie
tylko harcerka czy harcerz, ale też uczeń, student czy pracownik oraz członek
rodziny - syn, córka, mąż-ojciec czy matka- żona, każda z pełnionych przez nas
ról społecznych wymaga posiadania innej wiedzy, czy umiejętności. Żaden dobry
namiestnik nie może o tym zapominać! Wspierając drużynowych w np. przygotowaniu
próby na wyższy stopień instruktorski należy podkreślać wagę zadań, których
realizacja wzmocni inne role społeczne /inne niż harcerskie/ naszych
podopiecznych, które pozwolą im rozwijać się w dziedzinach związanych nie tylko
z działalnością w ZHP.
Zatem namiestnictwo to grupa instruktorów
danego hufca. Podstawowym elementem składowym grupy są jej członkowie. Oni
tworzą zespół, który ma wspólne cele i zdaje sobie sprawę z tego, że do ich
osiągnięcia potrzebne są wysiłki każdego z jej członków. Namiestnictwo staje
się grupą wtedy, gdy wszyscy jego członkowie uznają je jako wspólnotę, gdy
zmierzają w jednym kierunki i realizują wspólnie wyznaczone zadanie.
Zadania namiestnictwa
Wprowadzanie, realizacja i ocena propozycji programowych:
·
zapoznanie drużynowych z treścią i pomocami
programów przedstawianych przez hufiec, chorągiew i Główną Kwaterę ZHP,
·
przygotowanie drużynowych do realizacji
programów ZHP poprzez dostarczanie nowych propozycji programowych; wprowadzenie
ich na zbiórkach namiestnictw, pomoc w dostosowaniu programów GK ZHP, chorągwi
i hufca do potrzeb i możliwości drużyn,
·
wypracowywanie i upowszechnianie
środowiskowych rozwiązań programowych,
·
inspirowanie nowych rozwiązań
programowych, opracowywanie materiałów wzbogacających pracę drużyn,
·
przygotowanie drużynowych do zaplanowania
pracy drużyny z wykorzystaniem proponowanych programów
·
organizowanie spotkań drużynowych ,
poświęconych analizie działań drużyny
·
wymiana między środowiskami i rozwijanie
ciekawych inicjatyw i pomysłów związanych z realizacją programu.
Wzbogacanie warsztatu metodycznego drużynowych:
·
przygotowywanie i organizowanie warsztatów
metodycznych oraz repertuarowych - różnorodnych form rozwijających i
pogłębiających wiedzę i umiejętności drużynowych, treści warsztatów powinny
wynikać z potrzeby środowisk,
·
organizowanie spotkań ze specjalistami,
·
prowadzenie banku pomysłów dla drużynowych
·
przygotowywanie i dostarczanie materiałów
metodycznych, prowadzenie doradztwa metodycznego.
Wspieranie rozwoju osobowego i instruktorskiego drużynowych:
·
organizowanie spotkań ze specjalistami nie
tylko harcerskimi, ale też takimi którzy mogą wzbogacić naszą wiedzę w
dziedzinach istotnych dla drużynowych jako członków rodzin i
społeczeństwa.
·
Kontrolowanie rozwoju drużynowych poprzez
zachęcanie do udziału w kolejnych formach dokształcania, uczestnictwa w
kursach, warsztatach, szkoleniach
·
informowanie namiestnictwa o formach
szkoleń organizowanych w hufcu, w Chorągwi czy w CSI oraz motywowanie do
udziału w wybranej a indywidualnie dobranej dla danego drużynowego formie
·
wspieranie drużynowych zdobywających
wyższe stopnie instruktorskie poprzez dobór opiekunów prób, pomoc metodyczną,
dostarczanie materiałów programowo-metodycznych, promowanie najciekawszych
zrealizowanych zadań,
·
umożliwiania realizowania zadań na próby w
obrębie namiestnictwa.
Reprezentowanie drużynowych na posiedzeniach Komendy Hufca oraz w
środowisku zewnętrznym:
·
zespół namiestnictwa powinien być również
rzecznikiem spraw drużynowych na posiedzeniach Komendy Hufca, Komisji
Rewizyjnej czy innych zespołów - dbać o przepływ informacji między
namiestnictwem, a zespołami hufca, dobrą opinię o pracy wychowawczej i
organizacyjnej drużyn,
·
współpraca ze środowiskiem zewnętrznym -
współpraca z różnymi organizacjami, instytucjami i ciekawymi ludźmi,
·
stwarzanie warunków do podejmowania
wspólnych działań,
·
promowanie harcerskich przedsięwzięć w
środowisku zewnętrznym, współpraca z mediami.