Dzień Myśli Braterskiej sprzyja refleksji. To czas kiedy przypominamy sobie, że powinniśmy być dla siebie życzliwi, że jesteśmy dla siebie braćmi/siostrami, że braterstwo to wartość, która nas wyróżnia spośród innych organizacji. Wysyłamy życzenia znajomym harcerzom, skautom, bije od nas pozytywna energia i całemu światu ogłaszamy, że jesteśmy harcerzami. A jak jest w pozostałe dni roku harcerskiego? Czy wówczas pamiętamy o braterstwie?
„Bratnie słowo sobie dajem, że pomagać będziem wzajem...” to słowa, które kończą prawie każde harcerskie spotkanie. Nie sposób policzyć ile razy każdy z nas wygłosił tą deklarację, tylko czy na pewno robiliśmy to świadomie? Czy zawsze, kiedy obok jest ktoś w potrzebie, potrafimy wyciągnąć do niego braterską dłoń? Przypomnijmy sobie ile razy szukaliśmy pretekstu, bo nie chciało nam się czegoś robić, ile razy woleliśmy wybrać coś, co da nam przyjemność, zamiast odpowiedzieć na czyjąś prośbę. Słowa tej pieśni towarzyszą nam od powstania naszej organizacji, czy przez te sto lat nie straciły na wartości? Czy nie doprowadziliśmy do tego, że nasze harcerskie przesłanie stało się pustym sloganem? Powtarzamy go bezustannie, można powiedzieć bezmyślnie, a nie pamiętamy do czego nas zobowiązuje. Kiedy potrzebna jest pomoc pojawia się garstka ludzi, a przecież nasz hufiec zrzesza całą armię ludzi deklarujących, że bratnie słowo jest im bliskie.
Przy okazji Dnia Myśli Braterskiej zatrzymajmy się na chwilę i dokonajmy analizy, czy na pewno właściwie postępujemy? Jak ważną wartością jest dla nas braterstwo? Czy czerpiemy z niego niewidzialną siłę i czy my sami dajemy siłę naszym przyjaciołom? Jeśli nie, to postarajmy się przywrócić dawną wartość tym słowom albo też spróbujmy nadać im nową wartość, dzięki której zawsze będziemy pamiętali co to znaczy dać bratnie słowo.
Jesteśmy członkami wyjątkowej organizacji, która wiele nam daje, ale również zobowiązuje do dokonywania wyborów, często wyborów zmuszających nas do rezygnowania z własnych przyjemności. Dzięki temu, że na mnie można liczyć, ja również mogę liczyć na innych. Kiedy potrzebna jest moja pomoc nie szukam wymówek, traktuję to jako swój obowiązek. Kiedy zbliża się wiosna jest dla mnie oczywistym, że trzeba pomóc przygotować ośrodek do sezonu, bo to ośrodek mojego hufca i w pewnym stopniu ja również jestem za niego odpowiedzialny. Gdy zbliża się akcja letnia angażuję się w nią, bo to część moich harcerskich działań, kiedyś inni instruktorzy przygotowywali wakacje dla mnie, dzisiaj ja robię to dla moich podopiecznych. „Bratnie słowo” nie nakazuje nam rezygnacji z własnych przyjemności i koncentrowania się tylko na tym co harcerskie, ono uczy nas odpowiedzialności – niezbędnego składnika dorosłego życia. To od nas zależy jak zaplanujemy swój czas i ile zdążymy zrobić, dobra organizacja pozwala na realizację obowiązków i na korzystanie z przyjemności, a jeśli z powodu naszego lenistwa zdarzy się, że zabraknie nam czasu, to miejmy odwagę zrezygnować z przyjemności, a nie zaniedbujmy swoich obowiązków, nie zawodźmy tych, którym daliśmy bratnie słowo.
Każdorazowo śpiewając „bratnie słowo” zastanówmy się czy rzeczywiście go dotrzymujemy? Co dobrego zrobiliśmy ostatnio dla drugiej osoby? Pamiętajmy, że dobro powraca, im więcej damy go innym, tym więcej go otrzymamy, a dzięki temu otaczający nas świat będzie lepszy, a my przyczynimy się do realizacji przesłania twórcy ruchu skautowego Roberta Baden Powella, które brzmi „Sta raj cie się zosta wić ten świat choć trochę lep szym, niż go zastaliście.”
hm. Monika Kurek
