Grupy Szturmowe (GS) podporządkowane KEDYWOWI (Kierownictwu Dywersji) AK pełniły służbę w wielkiej dywersji. W Warszawie w sierpniu 1943 utworzono z nich Batalion "Zośka", którego trzecią kompanię wydzielono do zadań specjalnych ("Agat", później "Pegaz"), wiosną 1944 powstał z niej batalion "Parasol". Oddziały Grup Szturmowych wykonały wiele akcji bojowych, w tym wysadzanie mostów kolejowych, pociągów, odbijanie więźniów (m.in. Akcja pod Arsenałem, w Celestynowie), likwidacja funkcjonariuszy aparatu terroru (Akcja Kutschera, Koppe, Bürckl).
Niektóre oddziały Grup Szturmowych (np. Chorągwi Radomskiej) walczyły w oddziałach partyzanckich. Do Przełomu oddziały GS przygotowywały się przez szkolenie w szkołach podchorążych (np. "Agricola"), szkolenie na kursach niższych dowódców (motorowe, saperskie). Do okresu odbudowy powojennej drużyny GS przygotowywały się kończąc naukę szkolną, podejmując tajne studia wyższe. W okresie powstania warszawskiego (okres tzw. Przełomu) wiele oddziałów GS brało udział w walce wraz z AK, w tym w marszu na pomoc walczącej Warszawie.
W powstaniu walczyły bataliony "Zośka" i "Parasol". Kompania "Rudy" batalionu "Zośka" została nazwana najlepszą kompanią Armii Krajowej. Batalion "Wigry" walczył na Woli i Starówce.
